Er was eens…

Er is ergens een ziel, die na een flinke tijd in de grote bron boven de wolkjes, op zoek is naar een nieuwe mama en papa. Hij heeft even moeten zoeken naar een thema voor het nieuwe leven waarnaar hij op weg is. Maar dat heeft hij echt gevonden, en geschreven in zijn hart. Het thema is: Hoe kan ik zijn met al wat er wel en niet goed gaat in mijn leven. En welke papa en mama passen daar dan bij. Hij heeft al een paar keer zijn hart laten kloppen in het zelfde ritme als het hart van de aardemama die hij op het oog heeft.Die hij eigenlijk al heeft uitgekozen als poort van leven. Er is eens…

Onder haar hart

Wat hij mooi vindt aan haar is dat ze zo graag mama wil worden en dat ze een thema met hem deelt. Dat betekent veel voor hem, omdat zij dan precies de goeie en de fijnste moeder is, voor deze keer op aarde. Omdat ze behalve hetzelfde ritme in hun hart, ook het zelfde levensthema deelt: Hoe kan ik gewoon zijn met al wat er wel en niet goed gaat in mijn leven. Hoe kan ik mijn vreugde en mijn teleurstellingen nemen zoals het komt. Zijn verlangen om 9 maanden onder haar hart te wonen wordt steeds groter.Wat het verlangen nog groter maakt is dat hij, als het hem lukt om onder haar hart te gaan wonen, dat hij dan ook  een broertje gaat zijn. Van een heel mooi fijn klein meisje. Die dan natuurlijk zijn allerliefste mooiste grootste zus gaat worden. En hij zal de zoon zijn van een hele lieve papa.

Geen invloed

Hij kan bijna niet wachten. Hij probeert iedere keer een stukje dichter bij zijn mama te komen. Maar dan gebeurd er elke keer iets waar hij geen invloed op heeft. Maar waardoor hij terug naar de bron moet. Om opnieuw de weg terug naar haar te vinden. Hij merkt op dat zijn moeder eigenlijk nog niet kan ZIJN met alles wat er wel en niet goed gaat in haar leven. Hij merkt dat haar hart elke keer opnieuw op slot gaat. En dat ze boos is omdat alles niet gaat zoals ze graag had gewenst. Of omdat andere moeders makkelijker poort van leven worden dan zij. Dan merkt hij meteen dat de plek onder haar hart niet de warme plek is waar hij zo naar verlangd. Waar hij zou kunnen groeien tot hij groot genoeg is om zelf te ademen en naar buiten te komen. Naar haar armen, in een wereld waar ze samenzijn met alles wat wel en niet goed is in het leven.

De beste moeder

Dat zij de beste moeder is dat had hij, toen hij nog in de bron was, al heel erg goed gevoeld. Dus dat zij het ook gaat worden dat staat voor hem vast als een huis. Alleen die boosheid komt er steeds weer tussen. Maar het goeie nieuws is, hij is erg geduldig, en zal het nooit opgeven. Hij wil bij haar zijn! En….Hij heeft bedacht  wat haar kan helpen. Als ze elke avond een verhaaltje verteld aan haar dochter, zijn grote zus, over de ziel die naar haar onderweg is. Om te leren hoe het is om te ZIJN met alles wat wel en niet goed gaat in het leven. Dat daar de weg van vrij  komt. Omdat ze door over hem te vertellen, en wat ze voor hem gaat betekenen de weg vrij maakt. De weg naar de plek onder haar hart. Als ze verteld gaat de liefde weer stromen. Hij weet dat als de boosheid weg is, er ruimte komt voor dankbaarheid en verlangen. En voor vertrouwen en ontvankelijkheid. Hij weet al hoe wijs zijn moeder is, en dat dat moment er echt zal komen. Dat ze elke avond een kaarsje kan  branden en een hand op haar hart kan leggen. En mag zeggen tegen haar hartenkind, ik ben hier. Ik heb een plaats onder mijn hart die echt bestemd is voor jou. Jij mag in mij groeien, en ik ga van jou leren. Samen gaan we ZIJN met alles wat wel en niet goed gaat in ons leven. Samen gaan we boosheid steeds opnieuw omzetten naar verlangen en ontvankelijkheid. Zodat we straks lang en gelukkig leven, in ons nieuwe huis. Een papa een mama, en 2 kinderen.

En wie weet een leuke hond of een hele lieve kat.

Dat mijn ziel
de jouwe riep
kom maar
En in antwoord
raak je me aan
ik draag, ik koester
verlang en wacht
nog even

Ik ben er

en als het dan zo is
leg ik mijn pad
naast het jouwe
en loop ik met je mee

ik was nog naar de goden
of ze iets konden regelen
zo werkt dat niet
zeiden ze

maar wees gerust
laat zijn
zie je hart
dat luisteren kan
het weet dat de rivier
haar bochten neemt

Uit: In alle tijd
Gerdine Smit