Sta jij op de juiste plek?

Herinneren jullie je dat programma nog? Het is volgens mij uit de tijd dat we nog maar 3 zenders hadden op de televisie. Ik weet het, het geeft een indicatie van mijn leeftijd. Maar dat maakt mij niet uit. Ik wil het linken aan de intervisiegroepen die ik mag begeleiden. Na het onboarden van mijn sessie, mindfull en bewogen, doe ik altijd een rondje met de deelnemers. De vraag die dan centraal staat is, wat wil je meenemen uit deze bijeenkomst? Wat is jouw verlangen? En het valt me op dat er regelmatig een aantal teamleden het verlangen hebben om hun plaats te kunnen voelen in het team. En het raakt me hoeveel emotie daar vaak mee gepaard gaat. En natuurlijk weet iedereen aan het eind wat zijn of haar echte plek is in het geheel. Laat daarover geen twijfel bestaan. Waar sta jij? Hoor je daar ook?

Plaats voelen, nemen of krijgen

De emotioneel lading die gepaard gaat met het verlangen om je plaats te weten in je team heeft vaak te maken met een diep verlangen in jezelf. De oorsprong van dat verlangen heeft in mijn ervaring vaak niet met het werk te maken. Kan wel, als je een gecreëerde functie hebt gekregen. Dan is de oplossing simpel, en vraagt het een aanpassing van het organogram. Maar de diepte van het verlangen naar een antwoord op de vraag, wat is mijn plek, komt volgens mij voort uit je systeem van herkomst. Ik leg uit dat de laag waar dat verlangen zit diep in de innerlijke overtuigingen huist. Stel dat er thuis zaken aan de hand waren die onrust hebben gegeven, of die hebben gemaakt dat jij als kind je gedrag hebt aangepast om het je ouders niet ongemakkelijk te maken. Daar huist de wortel van het niet voelen van je plek. Dat kan allerlei oorzaken hebben. Ziekte in de familie, scheiding, afwezige ouders vanwege verslavingsproblematiek. Alle varianten zijn mogelijk.

Pukkels in de nek

Als je vanuit die diepe laag een soort van “bedelgedrag” ontwikkelt in je team dan zou het zomaar kunnen zijn dat jouw collega’s afhaken op jouw verlangen naar bevestiging. Dat jij er mag zijn. De vraag die je dan stelt is eigenlijk: Zie jij mij? Valideer jij mij? Mag ik er zijn? Dat is je innerlijke kind dat spreekt. En collega’s die hun plaats wel voelen en die het verlangen hebben als volwassenen met elkaar samen te werken, die kunnen daar niks mee. Die krijgen daar echt pukkels of rode vlekken van in hun nek. Die zouden zomaar eens af kunnen haken op dat appèl.

Bewust worden

Als je je bewust bent waar jouw vraag vandaan komt om je plaats te hebben in de groep dan kan er iets veranderen. Dan heb je je plaats als volwassen professional. Bewust worden en kijken naar waar je vraag vandaan komt is genoeg. Dan blijf je in je eigen schoenen staan. Dan heb je geen collega’s nodig die over je gaan moederen. Dan kun je samen met je team taak volwassen zijn, doelen behalen en de “why” van je werk dienen. Iedereen blij!